ಅತ್ತು ಬಿಡು ನೀನೊಮ್ಮೆ...

ತ್ತು ಬಿಡು ನೀನೊಮ್ಮೆ
ಕಣ್ಣೀರು ಹರಿದು ಬಿಡಲಿ
ಮುಗ್ದ ಕೆನ್ನೆಯನು ಸೋಕಿ
ಮೌನಿ ನಾನು ನಿನ್ನೊಲುಮೆಗೆ...

ಅತ್ತು ಬಿಡು ನೀನೊಮ್ಮೆ
ಚೂರಾದ ಹೃದಯವು
ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಮಿಡಿಯಲಿ
ಮೌನಿ ನಾನು ನಿನ್ನ ಎದೆಬಡಿತಕೆ..

ಅತ್ತು ಬಿಡು ನೀನೊಮ್ಮೆ
ನಿನ್ನ ಕರಗಳ ಬೆಚ್ಚನೆಯ
ಸ್ಪರ್ಶದಲಿ ಬೆರೆವಾಗ
ಮೌನಿ ನಾನು ಬಿಸಿ ಅಪ್ಪುಗೆಯಲಿ


ಅತ್ತು ಬಿಡು ನೀನೊಮ್ಮೆ
ಮತ್ತದೇ ಪಿಸುಮಾತು
ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಗುನುಗಲಿ
ಮೌನಿ ನಾನು ನಿನ್ನ ದನಿಗೆ...


ಅತ್ತು ಬಿಡು ನೀನೊಮ್ಮೆ
ಸದ್ದು ಮಾಡದೆ ನನ್ನ ಕಣ್ಗಳಲಿ
ಓ ನನ್ನ ಇನಿಯಾ...
ಮೌನಿ ನಾನು...ಅತ್ತು ಬಿಡಲೇ?

Comments

Unknown said…
ಕವಿತೆ ಉತ್ತಮವಾಗಿದೆ , ಧನ್ಯವಾದಗಳು

Popular posts from this blog

ಬಸ್ ಪಯಣದ ಸುಖ

ಕಾಡುವ ನೆನಪುಗಳಿಗೂ ಇದೆ ಘಮ

ನಾನೆಂಬ ಸ್ತ್ರೀ