ಈ ಕ್ಷಣದ ಮೌನ

ನೀ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ

ಮಾತು ಬಿಟ್ಟ ಕ್ಷಣ

ಮೌನದಲಿ ಮಾತು ಮೊಳಕೆಯೊಡೆದಿತ್ತು



ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಹೆಚ್ಚು ಮಾತನಾಡಿದ್ದೂ

ಈ ಮೌನದಲ್ಲೇ...



ಆರೋಹಣ ಅವರೋಹಣದ

ನಿಟ್ಟುಸಿರ ಸಂಜೆಗಳಲಿ

ಬಯ್ಯ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಬಿರಿಯುವಾಗ

ನೀನದನ್ನು ವಸಂತವೆಂದು ಕರೆದೆ



ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಸೆಳೆತವನ್ನು

ನದಿಗೆ

ಹೋಲಿಸುವಾಗ

ನೀನು ಪ್ರಶಾಂತ ಸಾಗರವಾಗಿದ್ದೆ...



ದಿಗಂತದಲಿ ಹಾರಾಡುವ

ಹಕ್ಕಿಗೂ

ನೀರಲ್ಲಿ ತೇಲುವ ಮೀನಿಗೂ

ಇದೆ

ಬಂಧನದ ಭಯ!



ಪ್ರೀತಿಯ ಬಾಹುಗಳಲ್ಲಿ

ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ

ಬಂಧಿಯಾಗುವ ಹೊತ್ತು

ಸೇರಿಕೊಳ್ಳುವ ತವಕದ

ಹಿಂದೆ

ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಭೀತಿ

ಮುಖವಾಡ ಧರಿಸಿ

ನಕ್ಕಾಗ



ಮಾತು-ಮೌನದ

ನಡುವೆ ಪ್ರೀತಿ

ಬಿಕ್ಕಳಿಸಿದ್ದು

ಕೊನೆಗೂ ಕೇಳಲೇ ಇಲ್ಲ