ಲೇಖನಿಯ ತುದಿಯ
ಜ್ವಾಲೆ ನಂದಿ ಹೋದ ಮೇಲೆ
ಮನಸ್ಸಿನ ಭಾವನೆಗಳು
ಪದಗಳಿಗೆ ನಿಲುಕುವುದಿಲ್ಲ
ಮೌನಿ ನಾನು- ನೀನೂ
ಈ ಬಿಗು ಮೌನದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿ
ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ಟಾಗ ದಕ್ಕಿದ್ದು
ನಿನ್ನದಲ್ಲವೆಂಬ ಅವ್ಯಕ್ತಭಾವ
ಓ ಮೌನವೇ...ಮಾತಾಗಬೇಡ
ಕ್ಷಣ ಮಾತ್ರಕ್ಕಾದರೂ
ಇನಿಯನಾಗಿಬಿಡು
ರಕುತದ ಕಲೆಯಲ್ಲಿ ಚಿತ್ತಾರ
ಬಿಡಿಸಿ ಸುಮ್ಮನಾದಾಗ
ದೂರ ದಿಗಂತದಲ್ಲಿನ ಚುಕ್ಕಿ
ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸಿ ಹೋದಂತೆ
ಹೇಳದೇ ಹೋದ ಮಾತುಗಳನು
ಅಪ್ಪಿ ಮುದ್ದಾಡಿ ಚುಂಬಿಸುವಾಗ
ನಾನು ನಿನ್ನವಳಾಗಿ ಬಿಡಬೇಕು
ಕಣ್ಣೀರು ಮೂಡಿಸಿದ ಕಾಮನಬಿಲ್ಲಿನಲಿ
ಬಣ್ಣಗಳ ಎಣಿಸುವಾಗ
ನೀನು ಮಾತಾಗಬೇಕು
ನಿನ್ನ ಮಾತಿನಲ್ಲಡಗಿದ ಮೌನ
ನಾನಾಗಬೇಕು
3 comments:
ಮೌನವನ್ನೇ ಇನಿಯನ್ನಾಗಿಸಿಕೊಂಡ ಪರಿ...ಅಪರಿಮಿತವಾಗಿ ಇಷ್ಟವಾಯ್ತು (y) ಅಳಿದುಳಿದ ಇನ್ನಷ್ಟು ಕನವರಿಕೆಗಳು ಹೊರ ಬರಲಿ....good one :-)
ಕವನ ಮೆಚ್ಚಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಿದಕ್ಕೆ ನನ್ನಿ ಕುಮುದ ಮೇಡಂ
ಕನವರಿಕೆಗಳು ಒಪ್ಪವಾಗಿ ಕವನವಾಗಿದೆ..
ಇಷ್ಟವಾಯ್ತು ಬಹಳವಾಗಿ...
Post a Comment